Rondreis Bali laatste twee dagen

hey hey,

Wezijn gisteren met de scooter met ixchell en danny  het pasgetrouwde stel naar Lembongan gegaan om samen te gaan uiteten. Super gezellige avond gehad en eens lekker gegeten. Het 1er laatste hotel viel echt gigantisch tegen na alle goede verhalen op booking.com. Wij vonden het in ieder geval niks.....of zouden we te goed gewend zijn inmiddels????? ;) Wat een ouwe meuk ook al lijken de foto's te gek...  Buiten douchen en naar de wc hebben we nou ook wel gehad. Verlang nu echt naar een warme douche zonder zeewater en  tandenpoetsen zonder zee water zou ook een fijn zijn. We hebben dagen alleen koud kunnen douchen, is niet altijd een straf met 35 graden hoor...Vanmorgen zijn we met het stelletje naar de yellow bridge gebracht hun gingen naar penida wij terug naar Bali. Hun voor de yellow brigde wij onze weg nog ff vervolgt in de bak van een vrachtwagentje. Bij de plaats van bestemming aangekomen, kaartjes gekoccht voor de boot naar Bali en 6 x gezegd een Safe boat please, omdat je anders bij de locals wordt gepropt en met 100 mensen tegelijk overgaat. Nou daar kwam het aan spiksplinter nieuwe speedboot met 6 motoren. Koffers gingen erop en we moesten nog ff wachten omdat ze iets moesten vervangen schoenen zaten al in een mandje en we stonden allemaal in een rij op het strand. Een tweede boot komt ertussen gevaren en voer mijn inziens heel hard en ver op het strand ook een gigantische boot, helemaal volgepropt met chinezen. Ik weet niet wat er precies gebeurde maar ineens ik denk door de hoge golven begon de boot te draaien, en kwam steeds meer richting strand en onze boot. Iedereen begon te gillen en met alle macht probeerde ze onze boot niet te raken wat dus wel gebeurde. En wel zo flink dat onze boot met een rotgang nar achteren probeerde te komen. De andere boot zetten zijn motoren aan maae de verkeerde kant op waardoor de boot heel hard richting ons ( nog steeds op het strand ) werd geduwd en dreigde om te slaan onze kant op. Paris heeft dit aan zien komen en is als een gek tegen te steile wand gaan klimmen om hogerop te komen en in hetzelfde ogenblik ik dus ook al duwend om Paris veilig te krijgen. Mensen gillen boos, sommige mensen probeerde die chinezen eruit te krijgen andere mensen duwde ze gewoon weer terug, mensen sloegen mekaar en bij de boot werd met man en macht geprobeerd de boot terug de zee in te krijgen zonder dat hij door de golven werd omgekiept.Uiteindelijk is het gelukt na twee uur  en vechten tegen golven en een super slechte kaptein. Onze boot was zodanig beschadigd dat er een andere moest komen. En dan moet je nog gaan!!!!!! Als ik ergens geen help van ben dan is het boten, maar je moet naar een ander eiland dus je zal moeten, Daar gingen we om verloren tijd in te halen hebben ze plankgas gegeven en werkelijk waar ik kan zeggen ik ben nog nooit zo bang geweest in men hele leven, we vlogen over de golven de zee was ruw en hoge golven we klapten zo hard steeds op het water dat het gewoon pijn deed. en dat je dacht er blijft niks meer over. De kots stond me onder men neus Paris huilen zweet waar je niet eens wist dat je daar zweet kon hebben. Ik heb bij god gezworen dit doe ik Paris en mezelf nooit meer aan. Alsof dat alles was kwamen we eindelijk aan in Bali door de meterhoge golven konden kregen ze de boot niet aangelegd dus in zijn achteruit richting stenen, daar klapte ze met de achterkant zo hard tegenaan dus iedereen door de boot gevlogen. Paris nog harder huilen en toen een medewerker dat zag heeft hij haar op zijn rug genomen en helemaal naar de kade gedragen over de grote keien omhoog. Tot halverwege de dag ben ik ontegoei geweest. Maar ik kan er nog steeds niet mee lachen. Alle andere dingen die we meegemaakt hebben was niks.... de moeite niet waard om het over te hebben... We hebben onze dag maar gauw voortgezet in Kuta bij waterbom Bali een groot zwemparadijs met tig glijbanen , en vanavond zijn we ff de stad in geweest maar inderdaad gekkehuis..Laatste nachtje in een stinkerig hotel met onze leguaan die boven de tv tegen de muur zit en me geen moment uit het oog verliest maar ach..... Kon allemaal erger...Wij zijn blij morgen weer het vliegtuig in te stappen naar ons Budel , het is genoeg geweest Maar deze reis met mijn dochter had ik niet willen missen. Liefde, plezier, avontuur, gekheid, angst, lachen , mensen leren kennen van over de hele wereld, talen geleerd, Paris leren handelen, al onze bezittingen kwijtgeraakt en kapot en toch doorgegaan, want het mooiste bezit heb je toch bij!!! En nemen we mee in ons hart de herinneringen, dat pakt niemand ons af... Volgend jaar gaan we gewoon weer een verre reis maken... Dank je wel voor het meelezen, de reacties, de appjes, mam voor het regelen vanuit nederland dat we toch verder konden , denise die ook weer dingen regelde. Thnx allemaal tot over 2 dagen in real life xxxxxx